Het kan vast minder

De vastentijd is bij uitstek een periode om eens wat te minderen. Nu ben ik niet zo streng in de leer en gaat deze periode doorgaans vrijwel helemaal langs mij heen, maar dit jaar is het anders. Eerder schreef CasaDiMama al over haar 40 dagen zonder drank en dat triggerde me wel. Maar...ik voelde geen behoefte om mee te doen. Het werkte trouwens ook niet mee dat ik tijdens het lezen van haar blog tevreden aan het nippen was van de rode wijn. Van het weekend in de trein kwam het tijdens een gesprek ineens weer in me op en besloot ik pats-boem: ik stop met ingang van woensdag (start van de vastenperiode) 40 dagen met de o zo geliefde wijn!

Waarom? Ik streef niet naar een Spartaanse levenswijze en hou van genieten. Ik kom uit een 'bourgondische'  familie als het om drank gaat. Dat was me niet eens zo opgevallen tot ik geconfronteerd werd met de familie aan partners zijde. Die drinken gewoon helemaal niets, net als mijn partner. Wist niet dat het bestond voor ik hem ontmoette :)

Ik ga volgens mij op een redelijk gezonde manier om met alcohol. Het Nederlands Instituut voor Gezondheidsbevordering geeft overigens als richtlijn voor verantwoord gebruik: maximaal twee glazen per dag voor vrouwen en maximaal drie glazen per dag voor mannen + twee dagen per week geen alcohol. Doordeweeks drink ik niet veel; soms een glaasje bij of na het eten. In het weekend daarentegen drink ik praktisch elke avond. En als er een vriendin langs komt, wordt de wijnfles ontkurkt. Standaard. Zo'n glaasje smaakt goed, het is gezellig en helpt me ontspannen.
Ik ben volgens de info een regelmatige drinker. Je hebt daarnaast ook de zogenaamde binge-drinkers: eenmaal in de week of op een feestje helemaal los gaan en de rest van de week niks. Schijnt niet gezond te zijn. Een regelmatige drinker bevindt zich volgens de website ook op riskant terrein. Wanneer alcohol een gewoonte wordt in het leven, kan dit namelijk uitgroeien tot een verslaving.

Hmm, is dat waar?  Wordt het glaasje wijn misschien teveel een automatisme?  Zo'n maaltijd zonder gevuld glas is ten slotte ook zo kaal... Is het iets dat ik nodig heb om na een drukke werkdag of werkweek te ontspannen? Na die spannende presentatie op werk heb ik mezelf inderdaad met twee flinke bellen wijn beloond...
Of kan het ook zonder, kan het ook anders?

Ik ga de uitdaging aan! Het is net als met besparen: jezelf iets ontzeggen is in het begin lastig, maar werkt uiteindelijk louterend. Je maakt jezelf namelijk minder afhankelijk van dingen waarvan je eerst dacht dat je ze absoluut nodig had. Of waar je nu eenmaal aan 'gewend' was. En uitdagingen in het leven zorgen ten slotte dat het spannend blijft.

Wat kan er bij jou vast minder?